Cürümlerim
Hüznümün sahrası gri balkonum
çok şeyi andırdığı sessizlik gümbürtüsü ve yokluğun gözleri öksüz bulutlar sağ yanımda mısranın paçavraları yazıp siliyorum duygu şölenlerini minyatür törenlerle karşı parkta bir muhacir karısı cadde boyunca höllük topluyor horoz seslerine aldırmadan gecenin beşine ve cinler havlıyor ezan sesi duyunca kuyrukları balkona değiyor rüzgârın uğultusunda uzanmış esrarın çocukları ipini koparmış insanlığın vicdanI uyanmaya başlıyor yüzüme kusarak sokak azgın boğa çıldırmış böğürüyor sessizce ben ise siniyorum karanlıkta ayak seslerine kulak kabartarak avucumda cürümlerim 12.03.13 -Bursa Ömer Ekinci Micingirt |