Bir Kırmızı MartıBir kırmızı martı yine çığlık çığlığa yalnızlığımın kıyısında Yosunlu kayalara vuran dalgalar gibi kalbim paramparça Siliniyor hayálinin parmak izleri tenimden Yine sürgünüm kendi gökyüzümden Sesim rüzgárda yaprak gibi bağırıyorum kayıp adalara " Deniz kızlarının öyküsünü anlatmayın bana! " Yırtılıyor yelkenler, kırılıyor kürekler, karaya çıkmalıyım zamanında Yine uykusunda her balık kendi kuytusunda Bir kırmızı martı yine vuruyor kendini gemilere Buğulu camlara bir kalp çizdim, içini dolduracak harf yok elimde Örüyorum ağlarımı belki ölüm takılır bir daha ki seferde Yine çalıyor kapımı kuru balık pulları |
Martıların yalnızlıkların doğasıyla yakın ilişkisi vardır.