UMUT YARINA KALDIYüreğimde bir telaş, sanki biri gelecek. Ömrün sonbaharında zaman epey daraldı. Hayal dünyam değişip belki son kez gülecek. Bekliyorum bu gece umut yarına kaldı. Kederin kucağında zelil olmuş biriyim. Bakmayın bu halime ne ölü ne diriyim. Çilenin, ıstırabın ustasıyım piriyim. Hasret en zor işkence umut yarına kaldı. Kavruldu gönül bahçem yalnızlığın narında. Dünüm keder yüklüydü, huzursuzum yarında. Gül açacak diyordum ömrün son baharında. Hüzün sardı epeyce umut yarına kaldı. Boyun büktüm kader, suskunluğum haykırış. Bilmem ne zaman biter ıstıraplı bu yarış. Efkâr yüklü gönlüme bir gün gelir mi barış. Yoktur asla güvence umut yarına kaldı. Hayat hengâmesinde yaşamadım baharı. Hüzün sarmış ruhumu duygularım sapsarı. Çile dolu dünya da elemdir ömrün kârı. Sabır gerek ilk önce umut yarına kaldı. Çilenin dudakları öptü alnımdan beni. Gecenin sessizliği kavurdu ruhu, teni. Vuslat hayali kurdum giyinmeden kefeni. Dilinde ki son hece umut yarına kaldı. 09/11/2012 Yaşar TAŞKESEN |