ERKENBir mum alevi gibi söndü En büyük sevdaları dünyanın Bıktım artık uzayan karanlıklardan, Sensiz nefes almaktan… Güz bahçelerinde bıraktım En gizli günahlarımı Mısralar o mısralar değil Şiir yazmıyor ozanlar sevda üstüne Anlamını yitirmekte gitgide kelimeler Battığı yer uzaklaşmakta güneşin Uzamakta geceler Ne can dayanır bu acıya ne de yürek Tükeniyor baharı ömrün Yaşadığım yıllar kadar uzak Rüyalarım kadar yakın her şey Vakit hazandır şimdi Yola erken çıkmak gerek |