Ne zaman yağmur yağsa,
Seni düşünür, seni yaşarım.
Gözlerin gelir aklıma,
Islak, üzgün gözlerin...
Ve yanaklarından süzülen,
O iki damla yaş senin...
Yüreğime hançer gibi saplanır,
Yaralar beni derinden.
Kıyasıya durmak bilmez hançer,
Yaralar ki biteviye.
En olmaz yerimden,
Biçare yüreğimden...

Ne zaman yağmur yağsa,
Buğulu camlara çarpan,
Başıboş damlalar gibi,
Yüreğimde de hissederim
Gözlerinden akan gözyaşlarını.
Zaptedemem işte o an,
Yüreğimde dinmek bilmeyen
Sana olan sevgimi.
Yağmur damlaları gibi,
Bırakırım kendimi...

Ne zaman yağmur yağsa,
Gözyaşlarım yüreğime saplanır,
İçimde büyür öksüz sevgin,
Yüreğim birdenbire dağlanır.
Bir buruk hüzün kaplar içimi,
Ben hep seni düşünürüm.
Çaresizlik diz boyu bende,
Dertlenir, üzülürüm.
Seninle yaşamak ister,
Seninle geçsin derim, ömrüm.

Ne zaman seni düşünse yüreğim,
Öbek öbek sevgiler oluşur içimde.
Damla damla doluşur sevgim,
Bir beklenti, bir ümit bende.
Seni ister, sana koşar,
Her an sevginle coşarım.
Sana sevgim artar birden,
Aşk güllerim yeniden açar,
Mutluluğu arar yeniden,
Kışım bahar olur yüreğimde...



Ne zaman yağmur yağsa,
Camlarda damla damla yağmur,
Pencerede gözü yaşlı ben.
Hep seni düşünürüm,
Sen bunu hiç bilmeden.
Sana sevgim her geçen gün artar,
İster anla beni, ister anlama,
İster ağla ben gibi, ister ağlama,
İster bil halimi, ister bilme.
Zaten bilemezsin ki bunları sen,
Hem ne değişir ki, bilsen...

Ne zaman yağmur yağsa,
Gözü yaşlı iki kişi:
Biri gökyüzü, biri de ben.
Yağmur toprağına kavuşur,
Ben ise sana kavuşamadım hiç.
Yalnız hayalimde kavuştum,
Hayalimde benim oldun sen.
Hayalinle yaşadım, sana taptım,
Sana gönlümde bir saray yaptım,
Seni baştacı yaptım...

Ne zaman yağmur yağsa,
Seni düşünürüm:
Sen ve ben! ..


Mehmet Ali ÇIBIKLI