Mekanım yüreğin olsun, unutama beni ömrünce.
Sayamadım dökülen yaprakları zamansız
Mevsiminin en güzel baharında Tutamadım kayıp gidenleri amansız Yüreğimin en coşkulu yıllarında Toprak oldum tohumsuz sevda çölüne Kavuran aşksızlığın da eridim gün gece Demedim aşk buysa dursun öte de Açmayacak toprakta açtım sevgim ile Yağmur oldu yaşlarım aktı önüme Düşmeden toprağa buhar oldu uçtu göğe Bin dereden sevda getirdim ektim sinene Sevgi ektim ayrılık biçtin gönlümüze Derdine düştüm, derdimi hiç ettim Gölgeme gölgeni kattım, birlik ettim Dokunamadım zülfüne, rüzgarla selam ettim Uçan kuşlarla haber saldım, ümit ettim Yıllar yılı besledim sevdamı, el değdirmedim Hasretine adaklar adadım, yüreğimi köreltmedim Bir gün geleceksin diye, anıları hoş eyledim Adımladığımız kaldırımları yolları, mesken ettim Geceye büründüm ay ışığında, puslu gözlerle Yüreğime düştün gece gece, acı sözlerle Saatleri yıllar ettin, sensiz ömrüme Mekanım yüreğin olsun, unutama beni ömrünce. |