Yapa Yalnız Yürüyorum
Kalabalık sokaklarda
Yapayalnız yürüyorum İçim dışım yanar narda Günden güne eriyorum Aklımda bir muamma his Bulamadım hiç bir teşhis Tek bildiğim düşman nefis Hep tetikte duruyorum Bazen bahar bazen hazan Bazen sevinç bazen hüsran İnsanlara baktığım an Suretimi görüyorum Beslemedim kin ve nefret Bendeki sevgi muhabbet Tutam tutam demet demet Çiçekleri deriyorum Bu günüm kalsa da yarım Yarınları arzularım Ben her zaman ümit varım Aşka gönül seriyorum Coşkun Arslan |
Saygıyla..