Günaha yazılan gecelerinden sonra,
Uykusuz gözleriyle hayat bekliyor olacak seni,
Pişmanlığın kızgınlığa dair iki yüzü olduğu,
Bir yüzünün de sen olduğun gerçeği,
Göz yaşlarıyla boğuyor sabahsız kalınan geceleri.

Seni anlatıyorken ,
Pencerenden yansıyan karanlığın gölgeleri,
Perdeleri kapatmaya çalışman,ne tuhaf,
Örtmüyor,biliyorsun ruhunu,şeffaf olmayan perdelerin.

Son provasını yapıyorken,haykırışlarıyla bir ölümün,
Pişmanlığın kızgınlığa dair diğer yüzü,
Geçmişini yaşıyor,
Hesabı sorulamayacak bir yaşamın.

Baharlarıyla açan çiçeklerin,
Susuyor hayata yakın damarları,
Tabiat suskunluğunu bozuyor,
Gerçekleri kayıp oluyor hayatın.

Çanları çalınıyor,
Bilinen göç yollarının yine,
Ayrılığın mevsimlerine bürünüyor,yalnızlığın,
Siliyorsun,defterlerinden sorguları,
Uğurluyorsun,
Yaşanmış hüzünlerini.