Seni çok mu çok özledim...
Biliyorsun ki sen beni, her daima üzmektesin
Mazi de bal şekerimdin, şimdi ki sen has balımsın Sen bir aynayken can perim, kalbine aksetmekteydim Ne tuhaf bir aşktır ki bu, her şeyinle sen çalımsın Beni neden dinlemezsin, bağbanın gülü kuruyor İçime öyle girdin ki, hükmü çıkmayan canımsın Benle ağlayan sultanım, sen benle de güleceksin Diyorsun ki gül gel gayri, sen beni çok mu özledin Bir hasette kaçıp gittin, bir gün mutlak geleceksin Ebedi sevgilim benim, günüme gün mü ekledin Beni neden anlamazsın, yoksa aşka hasta mısın? Gâh sağa gâh sola dönüp, aşkın yolun da tekledin Aha yollar aha izler, çık da gel canım diyorsun Yollarda izler de çöktü, yok oldu güzelim hüküm Sen giydirdin şu bahtıma, karaları bilmiyorsun El de kol da düştü yere, hasret zincirine mahkûm Beni çok üzdüğün belli, üfler ateşi düzenin Bir adım atmazsın ama gönle kurarsın tahakküm Söyle bana canın canı, nasıl oraya geleyim Boşluk içinde yoğurdun, oldum ben deliden deli Ben bu sensizlikten kopup, başı mı alıp gideyim Aşk bahçesinde gül solmuş, bülbüldür dindiren seli İzimiz silinirse kül, kalp kırılırsa od olur Bir adım bile atmazsın, yolundan şaşarsın belli Altın tasla şerbet sunsan, aşk kusana zehir olur Hasret kökten kalkmadıkça, tüten duman mı azalır Özlem bağlansa kazığa, orda tutması çok zordur Sevda seli dinmedikçe, tutulacak dal mı kalır Yürek sertleşir taş olur, taş yumuşasa ne olur Bak dağ da taşta yanıyor, od için de hal mi kalır... (02.03.2013) AZAP... |