İçimde Bir Mahzun Çocuk!
Gecelerim var’dı
Ağlayışlarıma yelken tutan Bir fırtına kopardi; Gün biterken ufuktan! Gecelerim var’dı Gönlüm, karanlığında siyah ve soğuk Tutkuyla hayal ederdi; Uzaklardan korkuyor içimde bir mahzun çocuk. Gecelerim var’dı Göklerinde gez gezebildiğin kadar Dolunay sevgilimdi; Kıskanır hep, gösterişteki yıldızlardan... |
Bunca yıl sonra ne istersin be insan
Paçası çamura batmış çocuklardan
Ne çok şey öğrendim yıkıntılardan
Bilseniz...
aldatan aşklar- ihanetler bu sinemada
Sonra dedim ki kendi kendime
Hayat çekilir iş değil
Elde avuçta yoksa bilyelerim
çocuk kal büyüme gecelerim
söz yorganıma sarılıp güleceğim
demek geldi içimden