KİRALIKMIŞ MUTLULUKLARIM...
Kiralıkmış mutluluklarım
Sahte ve emanet sevinçlerin gölgesi vurur aynalarıma... İsyan çığlıkları yükselir içimden Dışarı vurulmadan Deli gibi döner içimde. Sesim çıkmaz olur Umutlarım tükenirken. Gene aynı şeyler Kazandım sanıp aldanmalar, Oldum sanıp yerinde saymalar. Vurgunlara alışkın yüreğim İncinir kanar ama Haykırışları sessizdir. Ağlar ama Kimseye göstermez şeffaf yaşlarını İçinde tutar Saklar Kırgınlığını yorgunluğunu... Sendeler, düşer ama gene kalkar ayağa Hayatın zorlu bozulmuş kaldırımlarından... Kurşunlar yer kalbine, güvencine ama öğrenir yaşamayı kurşunlarla Çıkarmaz onları... Son nefesine kadar ne olursa olsun devam eder Her günü kıyametten çalınmış hayatına... |