TEMAYÜL...
Rızasız temayüller içtimada ey nefis!
Ne istikbal bıraktın ne de ümit bekada Bin pişmanız desek de zilli zemberek tefiz Utanmadık sayende yine zevkiz sefada. Hangi fecre doğar ki zillet dolu bu zulüm Müstakbeller vurulmuş boylu boyun yatıyor O ilahi kubbede yorgun düşer her ölüm İlticada gölgeler şafak battı batıyor. Sendin irfan ilimle bizi yoldan çıkaran Erdem ayak altında çiğnettirdin ey habis! Faziletsiz yürekmiş utancından yakaran Ezip geçtin gururla ruhu ettin sen hapis. Varlığında izmihlal yaşıyorken bedenler Bizde cüzzi irade oldu külliyen yalan Hiç tükenip bitmedi haddi aştı nedenler Özrü telef olmayan bizdik haliylen talan! Kim şehadet edecek şu maktülün namında? Mihribandan tek kelam duymaz iken kulaklar. Mütehassıs olanlar zaten kendi gamında Mey’us dolmuş izanda yok olurken ulaklar. Yine bizdik kurbanın sen ettin gam-ı küsâr Hale bak ki tüm onur sürünüyor şekvada Göze perde çekilmiş söz tutmayan bu asâr Zerre zerre yok oldu arınmıyor takvada. Girdabında haşrolduk mezbel ettin bu ruhu Hidayette geç kaldık rücu etmek arz oldu Bereketsiz te’şrolduk sendin gönlün güruhu Ettin bizi günahkar tövbe etmek farz oldu. Yasemen Akyürek İSTANBUL 2013 ŞUBAT 25 |
secdelerdeymiş aşk bulmak alnıma düştü
beş vakit Mevla'nın huzuru insana ödüldü
maneviyat varken maddiyata gitmek niye
o tövbedeki huzur yokmu hayatıma düştü