düğümlenen kelimelero kadar dolu ki şuan içim ahh birde bu boşluğa düşmeseydim... içimden geçenleri, dile getirmek bu kadar zor olmasaydı keşke... sahip çıkabilseydim o kadar uzağım ki kendime... anladıklarımı... anlatamıyorum hissediyorum yaşıyorum... susuyorum... en zorunumu yapıyorum dersin.? zordur bunca kıyametin içinde sessizliği koruyabilmek... kendimi bir kafese kilitleyip sonra ondan kurtulmaya çalışıyor gibi kanatıyor parmaklıklar şimdi ciğerlerimi, bıraktım artık kanamayı durdurmak istemiyorum... damarlarımdan bu mikrobu... boşaltacağım... kaç saniye daha yaşarım? kanım kuruyor... ruhumu ateşe verdim her ölümlü gibi bende, öldüğüm gün yeniden doğarım... sibel sardunyam |
Yüreginize saglık
Tebrikler....