NE GÜZELDİN SEN EY SEVGİLİ
Ne güzel gözlerin vardı senin
Ne güzelde gülüşlerin vardı öyle Ne zaman gülsen yeşil gözlerin parlardı Kahkahaların kulaklarımı gıdıklardı Sen ne güzeldin ey Sevgili Yüzüne bakanlar bililerdi kalbinin güzelliğini Sen ağlardın ya bazen iki gözün iki çeşme Üzülürdüm, kızardım Seni üzenlere içimden Süzülürken gözlerinden yaşlar yanaklarına İçim giderdi kanardım Sen bilmezdin ama Geceleri bende çok ağlardım Misafir ederdim seni her gece düşlerime Sen hep sessizce gelirdin kimselere görünmeden Havadan sudan bahsederdik seninle Sonra sen giderdir geldiğin gibi sessizce Güneş ışığı düşmeden yeryüzüne Ne güzeldin sen ey Sevgili Biliyor musun? Şimdi hala bir uhdesin içimde Seni hep ilk göz ağrım diye sevmiştim Ve sana hiç diyemedim sevmelerimi Nerden bileceksin ki Seni hala deliler gibi sevdiğimi… adem aydınlı |