ÖDEDİM SENSİZLİĞİN BEDELİNİçıkar beni aklından unut diyorsun unutmak kolay mı seni en zor şeyi istiyorsun vurulmuşum yanmışım bir kere bunu bilmiyorsun ne zaman adını ansam sanki dilim tutuluyor yokluğunu hissediyorum bu da beni kahrediyor dertlerinle avunsam tek ilacım sen olsan yer yerinden oynasa yine de benimle kalsan vazgeçemem senden can bedenden çıkmayınca olanları unut etme benden nefret karşılık ver sev diyemem ama ne olur bir kez olsun sen de içinde hisset iste benden senin olan yüreğimi kırpmam gözümü çıkarır ayaklarına sererim her gece yaşadığım isyan nöbetlerimi geldiğin gün ebediyen ertelerim işte böylesine ölümüne sevdim seni her dinlediğim şarkılarda sen varsın bir gün belki sen de beni anarsın aldığım nefes kadar bana yakınsın seninle dolu kırılgan yüreğim al senin olsun ama bana deme beni unut son söylediğin söz olsun bu çisil çisil yağan yağmurlarda ıslandım her damlasında sen varsın diye içime çektim kır inadını gitme kal yanımda daha söyleyeceklerim bitmedi son sözümü söylemedim sen olmayınca ne hüznüm biter ne de yürek sancım bana senden kalan iki damla göz yaşım bir de yaralı kalbim ben sensizliğin kefaretini çok ağır ödedim sığ sularda yüzerken battı kağıttan gemilerim... Refik 20.02.2013 İstanbul |