SEN
SEN
Alaca karanlıkta boşluğa düşen Masum bir çocuk gibi oyunlara küsen, Hep içine kapanık ve hep yaralı Mutluluğu uzaktan sineye çeken... SEN Elleri kirlenmiş gözleri yaşlı Ürkek ve çekingen hep çatık kaşlı, Hayatında beyaza yer veremeyen Ve hep siyaha aşık kendine dik başlı... SEN Cevapsız soruların içinde kaybolan Puslu yansımalara bir sebep bulan, Kaybolan hayallerinin peşinde çaresiz Yorgun yüreğinde birde yas tutan... SEN Hüznü koynunda baharı bekleyen Avuntudan uzak ve hep özleyen, Gelmeyecek vuslatın yollarına bakıp Her ayak sesinde onu düşleyen... 22.02.13__23:50 |