Kader Dişli ÇıkıncaDevri âlem zamanım, duygu düzen ağlıyor Nefti yeşili aylar, yer durur birbirini Prangalı rüzgârım, esmez kader bağlıyor Küflü yıllarım vurur, istemem hiçbirini Vuslat kanatsız melek, gelip de bulmaz beni Hüzzam çalıyor gönlüm, neymiş çalınan beste Sevdandan geçebilsem, gönlümde solmaz teni Tellerine kırgınım, çıkmaz salınan seste Sevgili dile geldi, çekemezmiş gururu Feda ettim yüreği, çulu serdim ayaza Anlamsız sevinçleri, ekemezmiş süruru Bilmem belki çıkarım, ya da çıkmam bu yaza Tellal olmuş dertlerim, ardı ardına koşar Felek şaşkın mustarip, tutunamadım dala Sussam da susmasam da, kendi kendine coşar Ben, sana emanettim, nasıl girerim sala Zalim yar ruhsuz çıkıp, can bedeni sıkınca Daha yeni anladım, kurt kuzuyla olmazmış Umudum berelendi, kader dişli çıkınca Tulumba akmayınca, puslu bardak dolmazmış |