İmtihan
Dedim derviş birkaç sual
Sor dedi yutkundu durdu Dedim dedi ver bir mecal Dur dedi yutkundu durdu Beti benzi kaçtı bir an Döndü baktı yaban yaban Dedim sende inanç filan Var dedi yutkundu durdu Ah çekti duydu eziyet Yorgundu bitkindi gayet Dedim nere bu vaziyet Tur dedi yutkundu durdu Aradığım sağlık sıhhat Var mı bunda bir kabahat Dedim dedi vermez rahat Çor dedi yutkundu durdu Anlat hele biraz konuş Seninle olalım tanış Dedim inanç nasıl bir iş Zor dedi yutkundu durdu İnanç ibadet güzel yol Gençliğinde yapmalı kul Dedim dedi kalmadı hal Fer dedi yutkundu durdu Sözüm dinle yüzüme bak Tutmaz oldu şu el ayak Dedim dedi bana bir hak Ver dedi yutkundu durdu Oğul dedi bir gün gelir Ben giderim sözüm kalır Dedim dedi pişman olur Ser dedi yutkundu durdu Ben yaşadım gördüm bunu Yüzde yaşa ölüm sonu Dedim dedi bekler beni Yer dedi yutkundu durdu Menzilimi çok uzattı Dost özlemimi büyüttü Dedim nerden icap etti Har dedi yutkundu durdu Özlem derken nedir kastın Kimdir bu ebedi dostun Dedim herkesten mi üstün Yar dedi yutkundu durdu Yardan bahset dedim bana Hal döndü bende çıbana Dedim yakın mıdır cana Zar dedi yutkundu durdu Bana bahşeden bu canı Yerin göğün yaratanı Dedim bana anlat onu Kâr dedi yutkundu durdu Ayırmaz o zengin fakir Halime ederim şükür Dedim dedi görme hakir Hor dedi yutkundu durdu Ziyaret et kabristanı Her yaşta vardır insanı Dedim neden sordun bunu Sır dedi yutkundu durdu Kabristanın yanından geç Her derdine olur ilaç Dedim dedi gözlerin aç Gör dedi yutkundu durdu Ufka daldı uzun uzun Yüzünü aldı bir hüzün Dedim sarardı ak yüzün Ar dedi yutkundu durdu Kızardı bozardı biraz Lakin etmedi itiraz Dedim rengin neden beyaz Nur dedi yutkundu durdu Sabırlı nefsine hâkim Vermedi peşinen hüküm Dedim seni yaratan kim Bir dedi yutkundu durdu Mustafa’yım elin öptüm Sohbetten hissemi kaptım Dedim dedi ben ne yaptım Bar dedi yutkundu durdu Mustafa Deniz |