Duyun ey savaşanlar
Duyun ey savaşanlar
Savaşın bir yüzü kan, diğeri acı, çile Düşen bütün bombalar, yüreğimde patlıyor Her savaşta ölüm var, pişmanlıklar nafile, Kalanların feryadı, ciğerimi dağlıyor Eşimden haber var mı, annem babam nerede? Ne olur cevap verin, kalan var mı geride? Orada mahzun yatan, iki küçük çocuk var Gülümseyen yüzleri, parçalanıp solmuşlar Harab olmuş meskenler, alev alev yanıyor Aç ve susuz insanlar, çöpte ekmek arıyor Bizden miras kalacak, şu harabe dünyada Ya doğacak bebekler, acep onlar n’aparlar? Duyun beni insanlar, duyun ey savaşanlar! Bu savaş neye yarar, kalmazsa yaşayanlar? Durdurun şu savaşı, giden geri gelmiyor, Patlamasın bombalar, beni deli ediyor! Duyun beni insanlar, duyun ey savaşanlar! Bu savaş neye yarar, kalmazsa yaşayanlar? |
:-(