VAKİT İNTİHAR MAVİSİ
______inadına sen kokuyor gömleğim
saat kırmızısında gezinirken özlemin makamı cebinde küf tutmuş segah bir rüzgar sızıyor gecenin avuçlarından. Renklerin tılsımını yitirmiş ressamların şaşkın voltasında ve tuvale henüz vurulmamış fırçanın darbesinde saklı adın.Şimdi kendine ninni söyleyen bir çocuk avuntusunda dem alıyor zaman ve damla damla düşüyor şehir suskun kalabalığına.Her sallanışında hiç bir kelimenin namusuna ilişmeden ayrılığa açan deprem çiçeği kalemim. yani mahcup ve bir o kadar kaçak ve göğsü Anadolu kadar bereketli bir kadın hayalinde mevsim neredesin... ____huysuzlaştı ellerim ne yana dönsem bilmiyorum bir ev düşledim bu vakit de nedensiz kaldırım sohbetim / az(lığım) parke taşları çiğnendi yine yüreğimin yasemin kokuyor hasretin tutulmuyor akşam /sığmıyor bir yere yüreğim göğüs kafesim çatladı çatlayacak vakit intihar mavisi kırık dökük dizeler savaş meydanında vurulmuş gibi ırzına geçilmemiş bir tek kelime bile kalmamış bu daracık kursakta . .. … bir şarkı dolaştı ayaklarıma / arsızca ___________’’eylül’’ de gel’ _____barut kokuyor şiirlerim hadi.. süpürsün yıldızları saçların penceremi açık bırakıyorum ay ışığından süzül gel.... |
sevgiler...