Çılgın Gülüşün
Beni sabaha karşı vurduğun zaman
işte tıpkı böyle Delicesine gülüyordun Silah seslerine Polisler ambulanslar gelmişti Kapıyı kırarak içeriye girmişlerdi Sen hala delicesine gülüyordun Bense yavaş yavaş ölüyordum. Beni hastaneye Deli aşkım seni ise Dilim varmıyor söylemeye İşte o yere götürmüşlerdi Orada yıllarca gülmüştün Bir gün karşında beni görünce Gülmeyi unuttun O günden sonra Çılgın gülüşlerini gamzelerine sakladın Bak yine kabuk bağlamış Yaralarımla sana geldim Hadi gül ne olursun tekrar gül Hadi gül bir daha gül Hah işte böyle Gülünce güller açtı yüzünde Gül dediysem sana Öyle deli kahkahası atma Korkuyorum bu gülüşünden Yine beni vurup oraya gitmenden Senin bir normal gülüşünü Dünya gözüyle ah bir görsem Ölsemde gam yemem Senin daha silinmedi Şizofrenik kara kaderin Benimde tabancamda ki Öldürmeyen mermilerim CENGİZ DAMAR |
tebrikler