Efkârım Duman altıKözden alınan korsun, bildiğimce yanarım Nefesini alırken, vuslatı kurma bensiz Alı al moru morsun, usanmadan anarım Yollarıma düşüp de hayrına yorma bensiz Çiğ tanem değil misin; ben taşarım bendimden Mevsimler hız modunda, kardelense açmıyor Zerre katre can parem, zor aşarım kendimden Ay hainlik yapıyor, gökten yıldız saçmıyor Kalem önayak olup, dizeler yâri yazar Meşakkatin varsa da, seni canıma aldım Silgi arayı açıp, yazdıklarımı bozar Heyecanım boy verdi, nefes nefese kaldım Efkarım Duman altı, gözün gözümden geçsin Yâr pencerem hep açık, kapıdan girmesen de Dilber yanın arz edip, gönlümü gönle seçsin Şaşkın maşuklar gibi, kirişi görmezsen de Samanyolu gökyüzü, benimle dolsun cismin Işıl ışıl asuman, ne yıldızlar puslanır Mıh gibi çakılısın, aşk yolum olsun ismin Yakamoz raks peşinde, ne bu gönül uslanır |