Bir aksam vakti kendimi Sahile attim
günesin batisina baktim
sanki denizin derinligine daliyor gibi
izlerken bir cigara yaktim

Yalnizdim herkezden uzak
kendimle basbasa
dali verdim öylesine
kendimle hesaplasircasina

Konusmaya basladim denizin dalgalariyla
her sorumda sanki bana cevap veriyormus gibi
farkli dalgalarla vuruyor sahilin eteklerine

Cok sesliydi sesizligim
cok doluydum cünkü
bir sözle tarif edemedim icimdeki firtinalari
anlatamadim beni denizde anlamadi
yine sorularim acik kaldi

Rüzgarlarin nefesi yüzüme dokunurken
sanki ruhumu temizliyordu
sanki neyi düsünyorsun dercesine
hersey bos fazla dalma düsüncelerine

Sonunda anladimki her sorumun cevabi bende
her sorunun cözümü bende
her mutlulugun anahtari bende

Deniz aslinda bir bahaneydi
benligimi bulma ümidiyle yaklastigim
yalnizligima bir dost beni anlayan yer aradigim...
o an sen degil deniz yanimdaydi ona baglandigim...