İNSANLIĞA GİDEN YOL

Benciliğine koparılırken gülüşlerimizden güller !
Gülüstanda bir gece vakti,sancılarda doğar isyan.

Ten çıplak, yalın ayak.

Üşürken sarılır
özgürlük ateşinden gömlek.
Ayaklara giyilir sımsıkı bağcıklarla,
halkın umut potinleri.
Ve çekilir kınından, paslanmış barış .
Kavgam sevdamdır,kavgam dilim,
kavgam halkımdır, kavgam kardeşlik !!
Bizden çıkmadı, ne ötekilik,nede kalleşlik..

Özgür bir vatanda,Onurlu yaşamak için
ödenen bedelde, anaların feryadındaki
göz yaşlarını sile bilirmisin !!

uyku firar,kirpikler tetik düşerken kör karanlığa
çakal uğultusu sarmış sokaklarda gezebilirmisin ?

Ala Şafağında ülkemin,
kuş seslerine karışmış kurşun seslerinde
özgürlük olmayan türkü söyleye bilirmisin ?

Ürkek yürürken,kahpe bir pusunun,
adres sormayan mermilerinin ramında
kendini eşit göre bilirmisin ?

Binlerce gül fidanı ekilmiş toprakta
kan gülü açarken, azap çiçekleri diyebilirmisin !!

Bunları bilmek için,ne filozof olunur
ne aristokrat,nede tiyatrocu sokrat !!
sadece insan olunur.

İnsan’san görürsün hakiki gerçeği !
Eşitliktir bu ülkenin bölünmez tek seçeneği.

KUTUP GÜLDANE
ŞAİRİN KIRIK KALEMİ