İSTANBUL...
İstanbul sur’ları gibiyim...
Biraz yorgun biraz mahsun... Galata Kulesi gibi ayakta durmaktan değil... İçimdeki kalabalığın sezsiz çığlıklarından... Ayasofya kadar terk edilmiş içim bomboş... Ezan’lar okununca ben susmuşum... Su Sarnıçları kadar yıkık dökük... Yere batan Sarnıcı gibi uçsuz bucaksız... Kız Kulesi kadar karadan uzak... Ortaköy camisi kadar denize yakın... Üsküdar kadar güzel... Osmanlı devletinin eserleri kadar özel... Karaca Ahmet ve ŞEHİT’lik kadar yanlız... Son nefesim kadar güzelsin İSTANBUL...! ÖZKAN DEMİR / SELAMET99 |
sonsuz selam saygımla