SormayınBir zamanlar, ceylan gibi bir kız görmüştüm. Zeytin gözleri, elma yanakları vardı. Meftunu olmamak elde değildi! Sormayın halimi, sormayın! Gönlümün gözdesi olmuştu! Ona defalarca seslendim; bana hiç bakmadı. Ona bir defa yar değişimden küplere bindi. Sormayın halimi, sormayın! Okul kapısında beni bıraktı, bir hatırı bile çok gördü. Ne sıla ne gurbette, ondan selam dahi gemledi. Çığlıklarım; Yeri, göğü inletti. Sormayın halimi, sormayın! Gidiş, o gidiş oldu, bir daha da ondan haber alamadım. Hasret sardı bedenimi. Vuslata temennim, ahirete göçtü. Sormayın halimi, sormayın! HARUN TAŞDEMİR 16 02 2013 |