Öğrenemedim Yalnızlığı...
dün gece
yine yalnızdım türküler söyleyerek sana seslendim. kokladım durdum gizlice yalnızlığımı dönüp sensiz geçen zamanıma baktığımda sessizce döküldü gözyaşlarım nefesini hissettim o an yüreğimde. dalıp gittim birden ayrılığa kelimeler düğümlendi birer birer boğazımda boyun eğdim ben bu yalan dünyaya üzerime değdi ilk bahar yağmurları işte o an hissettim yalnızlığımı. sandım ki felek kapışıyor bedenimle seslendim sessizce ruhumun karanlığından faydalanma emanet geldik bu yalan dünyaya. sen giderken büktüm boynumu boğazım düğüm gönlüm yaralı öğrenemedim bir türlü senden ayrı kalmayı isyanım var benim alnımdaki kara yazıma. gökyüzüne anlattım sessizce kara yazımı gökyüzünü sardı kara bulutlar hadi çağla gökyüzü ıslat bedenimi düşmesin dilimde eski şarkılar ölümde betermiş senden ayrı yaşamak bir türlü öğrenemedim yalnızlığı... Hüseyin YANMAZ 15/02/2013 |