Ay ve güneş daima birbirini izler, fakat ay mı güneşi yoksa güneş mi ayı izler orası pek anlaşılmaz; yıldızlar akşamı bekler gece sabahlara kadar dünyaya, evrene ışır ışır dururlar ki bir bakıma yanarlar içten içe; dünya, güneşe tutkun, ateşiyle yanar, kavrulur kimi zaman da ondan uzak kalır soğur, donar, buz keser, keza bütün varlık bir sonsuz boşlukta hep bir noktanın etrafında döner durur, o noktaya esirdir çünkü...

Tıpkı Mevlana-Şems, Kerem-Aslı ve diğer örneklerde olduğu gibi, dünya üzerindeki canlılar geldikleri noktaya doğru yönelirler, ölüm deriz ya hani, toprak olmaya, hava olmaya ve suya karışmaya koşar koşar dururlar...
İşte bütün bunlar AŞK'tır...

Dikkatle bakıldığında bütün varlıkta, akıllısı, kodlanmışı, içgüdüsel olarak hep o aşkla hareket eder dururlar...

Siz de şiirinizde karşılık beklemiyorsunuz, bedenden soyutlanmış bir sevgiden söz ediyor ve o varsa mutlu, huzurlu, o yoksa mutsuz, huzursuz oluyorsunuz ve sadece ruhuna talip oluyorsunuz...

Bu bakımdan bakarsak aşk soyuttur da diyebiliriz, somut olgular aşkı köreltir esasen...

Çok uzatmayayım, bu nefis, modern ve anlatımı harika, tınısı kulakta hoş sedalar bırakan, sözleri zihinsel sınırları zorlayan nadide eserinizi okuyunca çenem düştü- gerçi siz beni en eski tanıyanlardansınız, çenem açıldı mı saçmalamaya başladığımı da bilenlerdensiniz-
Uzatmayayım...
Nefis bir eserdi;
Klasik, bildik şarkıları da içine alan, ölmez şarkı ve öyküleri de çağrıştıracak biçimde muhtevasına saklayan bir şiir okuttunuz...

Beyitle giriş ve beyitle final yapışınız bana göre olayın bitmediği, devam edebileceğine işaretttir şiirlerde, keza bu şiirinizin hem bu giriş ve final şekli ve hem de dörtlüklerdeki hece tekniğiniz ve kafiye örgünüz bakımından da çok beğendiğim bir çalışma biçimidir...

Usta, titiz kaleminizi kutluyor, selam ve saygılarımı yolluyorum...


Güneri Yıldız tarafından 2/13/2013 12:26:45 PM zamanında düzenlenmiştir.