Benzi Ağarmış Dünyam
Nedenini bilmediğin bir hüzne büründüğünde
Anla ki tanımlayamadığın özlemlerle kuşatılmışsındır Ayıplar ne kadar da geveze Meziyetler ketum Dilsizler bile acıdı bendeki suskunluğa Ne çıkar bir ümminin şairliğinden Kim verir ölüm emrini Var mı tartısı ölçüsü yürekteki bu sancının Kimse fark etmeden çekilesi Bulutlar gibi İç içe geçip Kaynaşıp Ayrılıp Yağmur olup Yağmak isterken Şimdi Her şey öyle anlamsız ki Kır kanatlarını ruhunun, hep uçmasın göklerde Yerde de neler var Siyahın dürüstlüğünden herkes kuşkulanır da Beyaza aldanır Uykusuna doymamış bebek huysuzluğunda Benzi ağarmış dünyam Emanet oyuncağı elinden alınmış Ağlayan çocuk gibiyim |