Filistin gözlerindenFilistin gözlerinden Kanlar akarken ayakuçlarına Oruçlu dudaklarında ölüm birikirdi çocuk gülüşüyle Emperyalizmin rüzgarlarında savrulurken saçlarımız Güneş kopuyordu topraktan Yıldız kayıyordu avuçlarımızdan Şimdi Hedik pişen kazanlarda gözyaşı Ahhhhh Sen filistinlim suryelim ıraklım evet sen dünyalım Bizim buralarda aynı Aynı salgına düşmüş hasta gibi Ezilmişliğimiz Aynı yöne esen rüzgârlardık Kavruluyordu dudaklarımızda aynı ezgi Yine bahar yapışacak eteklerimize Değecek bir mavi tını yanacak özgürlük ateşiyle Günahkardı gözyaşlarımız İhanetten Şimdi o çocuk gülüşler hep kanatlıydı Yasaklar içinde büyür bir tutam sevgi Aşkta vardı Tutunurken kör kapılar ardından Yanardık Düşerdik Vurulurduk devrik cümlelerde Sen mavim Büyürdün içimde özgürlük ateşiyle Bir lokma ekmeğin emeğiydik Kollarımız bacaklarımız koparken kör gözlerimizle bakıyorduk Çekilen her işkenceye Kaybolmuş birer yağmur damlasıydık şimdi O Çocukların günlüklerinde Sadece Düşünüyoruz...... Şiir ve yorum Mahir ULAŞ |
nerden ,nasıl buluyorsanız deyişime bakmayınız siz sanki özel bir misyoner olarak varsınız bu temalardaki duygu hislerin birikimini kaleminiz çok güzel ifade ediyor benim Türkçem artık yetersiz kalıyor Beğeni ifademi belirtmekte