GERDANDAKİ BENİN
ela gözlü dilber sen
ben ise mecnunken göz süzüp durursun bil ki aşka dair sözüm gerdandaki benin ben olaydım yıllar aşkına yandı mevsimler akışında her güneş doğuşunda helal et hakkını diyorsan sevdan yakar bağrımı gerdandaki benin ben olaydım beste beste türküydün sevgi gölümde çoğaldın naz etme gel gayrı aşk olsun güzelim gerdandaki benin ben olaydım har olup yanardın sevdiceğim ne derdin kul figanı yükledin el ettin göz ettin sendin derdim gerdandaki benin ben olaydım göklerdeki turnadan aşık olup durmadan gönül gözümdesin kara kaşına gözüne inanmıştım sözüne gerdandaki benin ben olaydım gül deryasına dalardım sensiz her gün ağlardım inan ki güzelim bağlandım gerdandaki benin ben olaydım aşk koydum adını sevdadan ağır dediler öyleyse kara sevdaydı adın yandım yakıldım ateşine gerdandaki benin ben olaydım sümbüle seni sordum gül bilir derdi gülde aşk kokarken bülbül dellendi ne yürek sevdaydı gerdandaki benin ben olaydım kaçmak çare değil ki göze gelmek var ya nazar değmesin güzelim yana yakıla seni aradım gerdandaki benin ben olaydım okyanuslar taşsın varsın gök kubbe adınla inlesin bir garip yolcuyum alemde seven yürek deminde gerdandaki benin ben olaydım göz ferimde aydınlıksın bir garip hislen var oluşum cihanı alırda döndürürken başım göğe ermez oldu yürek yakan sevdana inat gerdandaki benin ben olaydım sunaklar sunayım sana adaklar adayım yoluna tak bir bak koluna seviyorum de ne olursun gerdandaki benin ben olaydım dudağında mey olsam gönül gözüne dolsam aşkla sefam olsan bir sevdalı aşklan gerdandaki benin ben olaydım haydi tut elimi yürekten göz göze gelirken bir endam ki nefesten gönül kuşu kafeste gerdandaki benin ben olaydım... İlhan Koruyucu |