GÜLLERİN EN MAKBÜLÜNE.!
Belli etmem nazlı yare derdimi
Bir dirhem gözyaşı döksün istemem. Bir gözüm sakınır ötekisinden, Çektiğim acıyı çeksin istemem.! Hasreti dert olsun varsın yığılsın, Rabbim rahman rahim gibi yağdırsın. Derman bulur gönlüm hep benim olsun, El alem derdimi bilsin istemem.! Aradım bir gülü kırk yıl her yerde, Bazen yakın bazı çok yüksek yerde. Kaf dağında açmış ta zirvesinde, Umutsuzluk aklım çelsin istemem.! Kaf dağının yolu fizan misali, Orda açan gülün yokki emsali. Bismillah deyip o yola düşeli, Vuslata ermeden dönsün istemem.! Ömür bazen keder bazende haz’la, Geçip te gidiyor ne az ne fazla. Yarin adı dilde dua niyazla, Yar gülsün, gözyaşı döksün istemem.! Gözden ırak ama her an gönlümde, Bir tek o var idi en zor günümde. Can bedenden çıkıp çekildiğinde, El vermişti çekip alsın istemem.! Sevdamı doldurdum yürek tasına, Arz ettim en makbül gülün hasına. İkrar ile yar demişim canana, Vuslatı mahşere kalsın istemem.! Ben kırk yıl öncesi düştüm bu aşka, Gül sevdası binbir çiçekten başka. Kadir kıymetini bileydim keşke, Dilim bir acı söz desin istemem.! TİRYAKİ canını adamış yare, Rabbine şükreder günde beş kere. Beş vaktini taşır doğan günlere, Dua’larım yar’siz olsun istemem.! 09 Şubat 2013 07.22 İstanbul |