YORGUN KALBİM
Yetim bir çocuğun yalnızlığı şimdi Şiirlerim,
Aşık yüreğimde kalan paslı bir hançerinin izi. Gözlerim desem o gittiğinden beri hüzünlü, Kalemimi saymam bile o sürgün yemiş mülteci. Işığı sönük güneşi olmayan sabahlardayım şimdi... Yorgun bedenim, düşüp kırılan kadeh misali. Bedenimin parçalarını, toplasan toplanmaz. Süpürüp yapıştıracağım, desen yapışmaz. Uykusuz gecelerde, ben uykusuz ve sensiz... Vakit yine şiir yazma vakti. Ağzımda sigaram . Masada kaçak çayım. Ben efkarda kalem hüzünlerde. Gözyaşım ise dökülmüş sayfaya. Bir hüzün şiiri daha bitmekte. Ey narçiçeğim canımın içi sensiz. Yorgun kalbim yorgun düşmekte… NOT:Cevap ve yorum yazmadığım dan dolayı, Tüm dostlarımdan çok özür diliyorum.. kosarli47/mehmet emin dağ |
Çok içten harika bir şiirdi kutlarım kaleminizi,
Selam saygılarımla,