HATIRLARIMBin dokuz yüz otuz beşli yılları Hatırlarım çile çeken Babamı Beş çocuk var perişandı halları Hatırlarım çile çeken Babamı Harman savuracak kırık yabası Kış gelecek evde yoktur sobası Çok çalışır boşa gider çabası Hatırlarım çile çeken Babamı Elde bir şey yoktu ilkel yaşardı Gece gündüz ordan ora koşardı Ona buna borcu dolmuş taşardı Hatırlarım çile çeken Babamı Gaz bulunmaz ışık erken sönerdi Biraz çıra yakar onu denerdi Borcun sahibini görse sinerdi Hatırlarım çile çeken Babamı Odunla pişerdi yediği aşı Simsiyah olurdu o tüfe taşı Çocuklar yalındı açıktı başı Hatırlarım çile çeken Babamı Yağmur yağar toprak evi akardı Bir tandır var ısınmaya yakardı Anamda konuşur canın sıkardı Hatırlarım çile çeken Babamı Hatırlarım yaşadığım yılları Yatağın altında kendir çulları Yürünmezdi çamur taşlı yolları hatırlarım çile çeken Babamı Süleyman da bu çileyi çekerdi Ayak yalın diken batar sekerdi Ağlayarak göz yaşını dökerdi Hatırlarım çile çeken Babamı 3/4/2007…..Süleyman Erdoğmuş Babama ait bu şiiri güçlü yorumuyla seslendiren sevgili kardeşim Hüseyin Zarar’a sonsuz teşekkür ederim. |