Ziyan ettim!
Ben bende değilim ki benliğim neden ki bomboş
Aklımla uçtun gittin ben kendimi ziyan ettim Ömür’üme düştü darbe yıkılışta kaldım mayhoş Zaten baştan aşmıştı hayatı mı ziyan ettim! Bir lâhzadır gerçekler zaman yutar tüm izleri Beni aldatıp durdu dostların söyledikleri Zaman meçhule karıp ömrümden sildi gizleri Hayatın çarkı durdu güveni mi ziyan ettim! Dönüp durdum Mevla’ma bir türlü yol bulamadım Bir hayat geçip bitti bir Gönül’e konamadım Ne aradım ne buldum hiç farkına varamadım Günler boşuna geçti tüm ömrü mü ziyan ettim! Güzeli güzel bilip takıldım körce peşine Ne mal kaldı ne çulum dedi kardeş git işine Demek ki bu dünya da çıkar yetiyor dişine Boş dolanıp yoruldum emegi mi ziyan ettim! Beni benden koparan kendi öz nefisim oldu Gönlüm hep istedikçe saf insanlığım kayboldu Bir ömürden geriye bahtsızlıklar işim oldu İçimde ki insanın köklerini ziyan ettim! Bu başıma gelenler sanki de bir kahır seli Ben aşksızın biriyim aşkta bensiz biri belli O ki yaşama girdi tadım tuzum yok temelli Yaratanıma koşma şevkleri mi ziyan ettim! Ne gün gördüm ne murat hayata dalıp da gittim Doğrulardan ayrıldım hakikatleri hep ittim Hak yola giremedim sözde çok babayiğittim Akıl gelmedi başa ahiri mi ziyan ettim! (06.02.2013) AZAP… |