Gidenin Ardından Yağan Yağmur
gittin…
ardında sarmaşık bakışlı baharı bırakarak elim ayağım buz kesti. sarı sıcak yaşlar ısıtırken içimi her şey yoluna zamanla girer sandım bir şey kalmadı ki zamana göğüs göğüsse çarpıştım ayrılıkla… gittin… ayak izlerin hâlâ tenimde hangi el dokunsa biraz daha boşluk … biraz daha sonsuzluk… sonunda, her gece koynumda yalnızlık… gittin… giderken bıraktığın dudak ıslaklığını alıp götürmedi hiçbir yağmur, hiç bir dudak öyle yağmadı ki! sen kondukça yüreğim şaşkın bir kelebek ürkek… aklıma geldikçe, hâlâ titrek… gittin… gidişinle sırılsıklam oldu bu şehir gözlerim can simidi arar gibi ararken seni hiç bir filika böyle yırtmamıştı tenimi baştan aşağı hüzünden yapılma, güverteydim sanki her dalgada biraz daha, biraz daha sensizlik çiğneyip içine alıyordu beni |
bana seni bırakıp...
güzeldi çakmaktaşı, sevgilerimle...