Aşkına yürek mültecidirDüşmüşüm Dönerim Bir elim gökte Bir elim yerde tutunur saçlarındaki rüzgara Yanarım Alevler benden alaz ben alevlerden Vakitsiz Zamanlar yontar Titretir Bir şafak daha doğdu Bir saniye daha geçti avuçlarımda Hadi yıkın bendimi taşsın ne çok dökülmüşüz Ne kadar yuvarlandık Ne çok yol aldık biletsiz Sevdamın tozunu taşıyorum Bu çıyanlarda bizim akreplerde yılanlarda Zehir kalsa da içimizde ne edek durmaz ki dilde kelimeler Kökten kopmayınca Hadi Koparın dillerimizi milleyin gözlerimizi Sevda bu be Ne dil tanır nede mil Döşümde ki dost yarası kansız Boş ver onları Aklından geçirip de ziyan etme aklı mavi Yâdımsın Özümsün Sözümsün Benliğimde ki Bedenimize ki ruhlar amansız Geçit vermez bir adımlık aşklara Nefessiz Ve Sahipsiz bir zamana kusar da Söyleyemez nasıl kırdığını, içindeki putları Çoktan öğrendik Kara gecelerde masalsız uyumayı Ruhlarımız kılıçtan geçirilirken Hücremde Sen olurum Bu gün ondandır Çelme Gözlerini Susarım kendime Saklanırdınız Kanayan dudaklarımda derme çatma gülüşlerinizde Sevmiştik Kıyılarımıza vurmuştuk bir bahar esintisi bırakırken yazıldınız karanlık geceye Bükülürdü haziran kaybolmuş bakışlarda Oysaki ben sizi aşka benzetim Hiç büyümemiştiniz hep çocuk kalmıştınız İşte ben sizin o halinizi sevmiştim Oysa Kışlar kızıl beyaz Yıllar okyanus Vuruyordu kandildeki gölgemiz kerpiç duvarlara Sahipsiz Kaç milyon kere ölmüşüz Ötesindeyim yürek kapılarının Rutubetli düşler sardıkça Ruhumuzun suskunluğunda derindir korku Çıldırır bahar yanarız ezgilerde yavaş yavaş Vurulur gece İki damla yaş koyuyorum kartal kanatlarına Ve Seni diliyorum her gece Tanrının verdiği her nefeste Şimdi yitik kelimelerin kentindeyim Hangi kelimeler çarpar beni Dilinden düşerken Seviyorum Seni nakışladığım yüreğimde Mavim Şiir Mahir ULAŞ |
Kutluyorum abi çok güzeldi