3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
915
Okunma
yaşanan her güzel şeye rağmen, sabrı tükettiğinde güzellikleri anı sayıyor ve geride bırakıyor insan...
Sabrın sonu
neydi?
Yere çaktığım kazık
Gökyüzüne uzattığım karanfil
Ve güneşin kızıllığı ...
Derbeder hepsi...
Ve hem de bir çırpıda...
Sabır umutmuş
Umut;
Boşa ’an’ kaybı ,
Haksız bir acemi...
Hak hukuk da neymiş ?
Yani yaşadığımızı unutmuşuz bu vatanda...
Ben bir sevda bilirim,
Emsalsiz…
Avuçlarımda canımı kıra kıra
Can yaka yaka
’Terk’...
5.0
100% (3)