KAHRAMAN TÜRK KADINI
Tavşanlı yollarında bir kadın
iki canlı, Değil iyi gördüm, biri de sırtında üç üç! Kendi binmemiş yorgun kağnı arabasına Karnı burnunda.biri de sırtında Heyy Kahramanım! Mermi yetiştirecek çocuklarının babasına, gardaşlarına Taşla sopayla vuruşacak kendi; iki canını düşünmeden. At iki gidiyor,bir duruyor, Kadın mahzun; çocuğunun gözlerini siliyor. Hey Kahramanım, canım TÜRK KADINI! Kimbilir kaç gündür açsın? Kimbilir kaç gündür aç yavruların; sırtındaki ve karnındaki? Yavan tandır ekmeğini götür sen Götür gardaşlarına! Götürdüğü bir avuç mermi Seviniyor Sevinmesin mi? Heyy Kahramanım! Duruyor arada bir karnını ovuyor Doğum yakın mı ne? Doğarsa şimdi adı bellli; ZAFER! Ben diyeyim onaltısında, sen de onyedi Gülün göbeği,güneşin nuru Kendi binmemiş mermilerin üstüne! Tavşanlı yollarında bir kadın Öyle bitmiş ki yorgunluktan Duymuyor arkadan gelenleri Ben diyeyim onaltısında, sen de onyedi. Tavşanlı yollarında Kahraman Bir Kadın iki canlı biri de sırtında kahpece vuruyorlar kapanıyor mermilerin üstüne Eli karnında Şehit oluyor yavrularıyla! Emel Yüksel ( 20.08.1982 ) |