ARZU/HALİM...
şef utangaçların bade sunan ellerini
sin(an) deresinde yıkadım şerbetinle hayat hayanın cebinde kağıt iken hakim intizara kılıç asmış ağıt vurdumduymaz sırıtmalarında atlı karınca kararınca döktürür kendini benim kılıcım yok ki aymazlığım depremzede eğlencelere çorap sandığı avlanmaz bir derdi hiçliğin gagaları beşirlenir büşranın kıyafetinde ertesi günün yusufcukları kaybolur ensen_i hakimde tebeşir tozunu yutan herkes kendi okunun temizleyicisidir ağıt yakan dulkavukların örtüsüdür yalnızlık toprağın içsuyu üzerimde bazen yara verir dibime bazen alana yaydırır edip’lerimi kımıldayan fare pisliğinde görecek kadar terlisin arzu/halim... Yunus tapancı... |