COŞARİ VE ŞİİR

Yıllardır kök saldığım büyüdüğüm topraktan
Ayrılırken bir bulut yürüyordu yüzümde
Seyrederken dünyayı ürkek ürkek uzaktan
Korkuyorum, yalnızlık çıldırırken gözümde
O günlerde hep gele atılan zardı şiir
Bu günse hayatımın önü ve ardı şiir

Koca kentin çığlığı çınlarken kulağımda
Dostlar eksilir oldu gün geçtikçe bağımda
Taşında toprağında ayak izim dururken
Koskoca kent küçüldü kaldıkça uzağımda
Delikanlı çağımda yağmurdu kardı şiir
Bazen dua bazen de bir intizardı şiir

Kaldım insan selinin arasında yapyalnız
Devasa korku doğdu yüreğimde apansız
Dudaklarım kurudu sevgi susuzluğunda
Gözlerim kan çanağı kan uykusuzluğunda
Okundukça gönlümü hüzne koyardı şiir
Bazen neşeli bazen çok karamsardı şiir

Gün geldi ülküsünü söyledik yiğitliğin
Gün geldi türküsünü söyledik sevdaların
Yıllarca sürüklendik bir sevdanın ardından
Gün geldi öyküsünü söyledik ayrılığın
Tellerine heceler dizdiğim tardı şiir
Şarkıların tınında yüreği sardı şiir

Yalnızlık uykusundan gözümü araladım
Sandım ki hoş sohbetler yüreğimi oyalar
Ruhumdaki dalgayı parçalarken kayalar
Günlerimi boşluğun ipinde sıraladım
Umutlar tükendikçe kalpten akardı şiir
Yalnızlık kuyusundan çekip çıkardı şiir

Kozasının içinde ölürken kelebekler
Ne için öldüğünü asla bilmeyecekler
Şiirle buluştuğum o devasa yürekler
Her girdiğim sokağın sonunda beni bekler
Aşk adına Ferhat’la dağları yardı şiir
Coşari’nin gönlünde sıcacık yardı şiir

05.11.2012/Samsun

İbrahim COŞAR.

Şiir olmasaydı, bu kadar güzel dizeleri okuyabilirmiydik değerli şairimizin kaleminden gönülden kutluyorum şiirinizi, puanım tam.Yunus diyarından selamlar.