ÜMİT
Bir güneş doğdu yavaş yavaş
Karanlıklar ağır ağır kayboldu Gözlerimden düştü iki damla yaş Son ümitler de artık yok oldu Biliyorum artık dönmeyeceksin geri Bir daha görmeyeceğim o günleri Birgün gelir de anarsan beni Bilki hala bekliyorum seni Güneş batsa da bahtımın ufkunda Yeni doğacak günün sabahında Yeni ümitler doğar belki,ama Hiçbiri ilaç olamaz gönül yarama 19.02.1984 |