Gönül Kuşu
Gönül Kuşu
Usumda seni sakladım Gönül kapım sana açık Seni demliyor yüreğim Ütüle gel gülüşlerini Koyuver gönül raflarıma.. Sen bir deste karanfil ol Ben seni desteleyip saran kuşak Bu kadar kendine yasakçı olma! Düşürme boş yere kendini gam’a Usulca bırak yüreğini kollarıma… Her gelen gün karayel gibi keskin Hazan mevsimi gibi gamsız sokaklar Ne sen geldin yanıma okşadın saçlarımı Nede bir tutan oldu yüreğimin ellerinden Göksümde umuda inat tutmuş özlem…. Kaç zamandır sarhoşluğum sensin Gülümsediğinde gözlerim alazlanır Kırlangıçlar uçar gönül bağımda Ki yüreğim yaralı bir seçe! Ben gayrı senin gülüşlerine saldım. Gönül kuşlarımı… Abdullah Oral |