9
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
900
Okunma

Umut
Soluklan diyorsun, ama nafile
Bu günlerde keyfim yok
Boğuldum ömrün son deminde
İçleniyorum kadere
Gözlerim başlatırken sağanak yağmurları
Yalnızlığın ıssız çölünde kuruduk
Sözden önce soluk göçtü
Ve hep sustuk
Şimdi uzaklardasın mutluluk
Dokundum gül dalına
Bulaştı kan parmaklarıma
Sen ki umut, götür beni gittiğin yere.
Serap Atay
25-1-2013
5.0
100% (8)