Islak Dudaklarımız
Sen ve ben
Ay ışığının şavkında Mehtaplı haziran gecelerinde Yeşil çimenlerin üzerinde Deli gibi yapbozlar yapardık Bazen bir parçayı bulamazdık Samanyolunu iğne ile arardık Her yerine oturan parçada Önce gözlerimiz sonra ellerimiz Hedefini bulan ıslak dudaklarımız Mıknantıs gibi birbirini çekerdi Mavi beyaz bulutların üzerine Sereserpe uzanırdık sessizce Sen venüsü benden saklardın Bende kutupyıldızını senden Saklambaç oynardık uzayın boşluğunda Bazen mızıkcılık yapardın Çanak çömlek patlatırdın Ara sıra kızardın gizli arzularıma Yapbozun en önemli parçasını Terli avuçlarının içine saklardın Serin esen rüzgarlar tatlı tatlı Yanan vücudumuzu yalardı.... Sen ve o muhteşem haziran geceleri Göçmen bir kuşun kanadına takılı kaldı. CENGİZ DAMAR |