Ölü adamdan şiirler ( 2 )Yağıyordu yağmurlar Islanıyordu ruhum mıhlanmış karanlıklarda Kaç asırdır kim bilir Hani diyordum Gülüşünde olsaydı kokunun kaldığı yerde Vurulmuş Yüreklerim var ölü şiirlerimde Kim vur duya gitmişçesine çıt yok Sessiz Çığlıklar büyür bu kentin sokaklarında Afişlenmiş resimler Kaybolmuş gönüler var duman duman Dur be gözüm Acılar kırağı çalmaz ki tersine dönmüşse âlem Çocuk Ellerinle papatyalar koy üstüme Birazda sıcaklığını Üşüyorum Bu cehennem ateşinde Savrulsun rüzgârlarınla sardunya yapraklarım Açsın limon çiçekleri Sıralasın karanfiller Günün bittiği yerden Ay doğsun Ela gözlerinden ta Mezopotamya’ya kadar Dedim ya gözüm Bu gecede Ölü şiirlerim var Ölü kentin sokaklarından dize dize Mavi Yüreğimin İzinde Şiir Mahir ULAŞ |