Düzensiz hayat
Biz mi zamana köle yoksa zaman mı bize
Medeniyet dedikçe azıp azıp kudurduk Çığırından çıkarak neler oluyor bize Din siyaset uğruna kardeş kardeşi vurduk Bir harfi öğretene ne zulümler yapıldı Eğitim durduruldu cehalete sapıldı Hırsına esir düşen felakete kapıldı Beyaz güvercin değil mermileri uçurduk İnsanlığı unutup hep kavgayla yaşadık Güneşe perde çekip kışı yaza taşıdık Kin ektik yüreklere sıcak günde üşüdük Gülizar’ımız varken dikenli teller sardık Yaşamları gayesiz arsızca yaşıyorlar Doğruyu söyleyene neden hep şaşıyorlar Küfürsüz günleri yok beyinden aşıyorlar Nifak tohumlarını ekmeden canda birdik Uçurtmamı vurdular gökyüzünde kanlar Sebepsiz yere ölüp toprağa girmiş canlar Sol yanımda yangınım vücudu sardı çıbanlar Olunmaz bir savaşa nefsimiz için girdik Fizani nadanınla bir olup gitme boşa Yaz baharın insanlık yolunda döner kışa Sarılmaz yaraların dertlerinle hep yaşa Dostluk şerbeti diye tasla zehri içirdik İsmail KOCA (Fizani) |