KÖYÜMDEN AYRILDIM
Köyümden ayrıldım da ne buldum,
Alışılmamış birliktelikte soyundum, İsmi bilmeyenlerle yollara koyuldum, Köyümden ayrıldım ben şehirli oldum.. Etraf bina olmuş sıralanmış kenarlarda, Kimse kimseyi tanımıyor bu sokaklarda, Değişik tizle duyuluyor sesler kulaklarda, Köyümde söyleneni duymadım buralarda, Ağa, emmi dayı hala hepsi unutulmuş, Dostlar arasında haller sorulmaz olmuş, Bir hiç uğruna insanlıklar unutulmuş, Köyümden ayrıldım dostluklar yok olmuş, Bir yerden bir yere kalkıp gidilmiyor, Kimin eli kimin cebinde bilinmiyor, Hastalık sağlık meram bile edilmiyor, Köyden ayrıldım halim nasıl bilinmiyor.. Bir iki kelam için yok ki selam bile alan, Can derdine düşmüş etraf koşan, koşan, Kapılar dostluk adına olmuş kapalı alan, Köyümden ayrıldım kapıma bile yok çalan.. İsimler başka sözlenir olmuş buralarda, Karadan bulunmuyor, aranıyor havalarda, Bilmem mutluluk için mi burada oralarda, Köyümden ayrıldım konuşan yok burada.. Haydi gidelim desen dönülmüyor geriye, Başka alemde görüyor dostluklar sevgilerde, Bir teselli ile aranıyor etraf hemşerilerde, Köyümden ayrıldım gönlüm yine köyümde… |