İrem!
Sukut akşamlar karanlığa mahküm yine sensiz
Kuytu gölgeler arzu söylenir sinede densiz Arzular özenti dalar hayâle dilekler yosma Uykusuz geceler döllenir gezinir dümensiz Korlar tutuşurken derin duygulara karışır Bir sevda uğruna dallar budağıyla yarışır Dalgaya inat hasretin umudu sura koşuşur Ruhum yine tepelerine tırmanır kement siz Yıldızlar dolanır. Seyyare de izleri görülmez Sevda çiçeği gonca dır zamansız derilmez Gül dalında küskün açsa da yaşıyor serabı Derman dilesende. Kâinat küskün sessiz Yer küre eksende döner kaidesidir âlemin Hasret oltasını salmış içinde mevcut elemin Tebessüm olsun ikram sunulurken servi yâre Gölge yarışır turlarken ruhum inleme İremsiz Dalgalar çekilir ruhlar sema ya doğrulur Yine ağıtlar yükselir gözlerden yıldız dökülür Gönlünü soğutma gül uğruna türkü yakılır Dua umut tazeler sineler közlenir bensiz Güneş aşmak üzere yine hüzünler yığılır Sahire endamın görünür hüzün söker Göze takılır asılır yüreğin yel kovanlarına Dalar gözler kuytularda gezinir ezbersiz! 2013.01.19:22.42 |