Ve insan hiç bir şey yokken, bildi sevmeyi
Ve insan hiç bir şey yokken, bildi sevmeyi
Ayna kadar, bir eşya kadar Evet, onlarında hisleri var Özgürlüğe imge Kuşlar kadar Bildi Bilmelerin en iyisiydi Sonra doğdu hatalar Ve hatasızlar Bir kul kadar Olması gerektiği gibi Kanayan yaralar çıkarken ortaya Kimse muzdarip değil Değil aşikar.. Maskeler insan takar avuçlarına Bir hazine çölünde Yine severken insan Bir avuç toprak için ölesiye.. |Özgür Özdemir |